Tijdens het Dare2Cross-traject werken professionals uit verschillende sectoren actief aan langdurige, op innovatie gerichte samenwerkingen. Doel is om partijen van binnen én buiten de zorg en welzijn samen te brengen, en te werken aan innovaties op het gebied van onder meer slimmer samenwerken in de (digi)zorg en het centraal stellen van gebruikerservaringen.

Mensen die zorg nodig hebben, bevinden zich vaak in een afhankelijke, kwetsbare positie. Ze hebben immers anderen nodig voor hun welbevinden of gezondheid. Hun directe omgeving leeft juist vaak in onzekerheid: gaat alles goed, en wat zijn de volgende stappen? Gelukkig is er hiervoor steeds meer aandacht. Maar er zijn kwesties waarop de zorg nog stappen kan zetten, bijvoorbeeld als het gaat om aansluiten bij de belevingswereld en mogelijkheden van de betrokkenen.

1.    Overbruggingszorg met aandacht voor persoonlijke wensen
Mensen die opgenomen moeten worden in een verpleeghuis wonen in de tussentijd thuis óf elders. In deze periode is er aandacht nodig voor de cliënt, zijn omgeving en de best passende en voldoende intensieve zorg in huis. Deze zogenaamde overbruggingszorg is dus een tijdelijke maatregel: mensen worden thuis verzorgd en gesteund tot de beste zorg op de juiste plek mogelijk is. Dit betekent voor de cliënten en hun directe omgeving een onzekere tijd: waar en wanneer kunnen ze verhuizen, en wat gebeurt er in de tussentijd? Terwijl juist rust en duidelijkheid belangrijk zijn en mensen graag controle over hun situatie hebben. De zorg zou dan ook vaker de vraag moet stellen: wat vindt ú belangrijk? Ofwel: geef mensen de regie, inzage in het proces en handvatten om deze tijd goed te overbruggen.
Case: hoe zorgen we dat iedereen in de Drechtsteden weet voor een opname waar hij / zij aan toe is en hoe en welke acties hij ter voorbereiding kan nemen?

2.    Betere aansluiting zorg thuis en in een zorginstelling
Een patiënt die ontslagen wordt uit een zorginstelling, mag terug naar de thuissituatie. Maar deze verplaatsing brengt nieuwe uitdagingen met zich mee, zeker als het gaat om de zorg rond het mentaal welzijn. Zo moeten de verzorgmomenten opnieuw ingericht worden. Dit vraagt om nieuwe en duidelijke afspraken; aansluitend bij het leven van de cliënt en zijn gezin. Dit is vaak een ondoorzichtig proces voor de patiënt en zijn of haar directe omgeving.
Case: hoe maken we de zorg thuis net zo goed als in een zorginstelling?

3.    Beter faciliteren van mantelzorgers
Zorg wordt voor een groot deel uitgevoerd door mantelzorgers. Ze zijn dus een belangrijke schakel in het zorgproces, en kunnen een goede aanvulling zijn op professionele zorg. Als mantelzorgers goed gefaciliteerd worden door de professionele zorg, stijgen resultaat én vertrouwen. Bovendien is zo meer maatwerk mogelijk, zowel richting mantelzorger als richting de patiënt.
Case: hoe zorgen we ervoor dat mantelzorgers precies weten bij wie ze terecht kunnen voor een specifieke zorgvraag?

4.    Een betere leefcirkel voor dementerende patiënten
Zorg moet bovenal veilig zijn. Maar soms lijkt die veiligheid in strijd te zijn met de leefbaarheid. Dat geldt bijvoorbeeld voor mensen met dementie die thuis wonen. Ze willen vrij kunnen bewegen, maar voor hun eigen veiligheid worden bijvoorbeeld deuren afgesloten. Samen (professionele zorgaanbieders en de directe omgeving) kunnen we ervoor zorgen dat deze patiënten zich comfortabel en veilig voelen.
Case: hoe maken we de huiselijke leefcirkel van mensen met dementie zo groot mogelijk?

Samen werken we aan gezondheid. Dat betekent bijdragen aan het vermogen om je aan te passen, en je eigen regie te voeren. Het gaat om veerkracht en het hebben van een betekenisvol leven. Preventie kan daarin een essentiële rol spelen. Maar waarom steken we er dan zo weinig tijd en energie in?

5.     Werken aan je eigen veerkracht is leuk
Voorkomen is beter dan genezen. Preventie dus. Gelukkig weet iedereen dat werken aan je gezondheid goed is. Maar daardoor wordt preventie vaak ook als een verplichting ervaren, als een ‘moetje’. Met als gevolg dat er in de maatschappij minder aan preventie wordt gedaan dan je zou mogen verwachten. En hopen. Terwijl werken aan je persoonlijke veerkracht er juist voor kan zorgen dat je leven fijner wordt. Preventiebeleid zou zich dus meer moeten richten op positieve gezondheid.
Case: hoe overtuigen we iedereen in de regio dat werken aan je persoonlijke veerkracht plezierig is?

6.     Werknemers helpen met hun eigen preventie
Gezondheid, preventie, mentaal welzijn, mantelzorg. Niet alleen zorgmedewerkers hebben hiermee te maken; het zijn onderwerpen waarbij iedereen op een of andere manier betrokken is of raakt. Hoe kunnen we inwoners in de regio helpen te werken aan hun eigen gezondheid en veerkracht, en hoe kunnen we ze leren dat preventie niet saai is, maar juist leuk kan zijn.
Case: hoe helpen we medewerkers hun eigen welzijn te verbeteren?